Budowę Żoliborza III, rozpoczęto w początku lat 60-ych, jako kontynuację budownictwa WSM-u z lat międzywojennych. Koncepcję urbanistyczną całego osiedla tworzyła arch. Skibniewska, wybitny architekt nawet na skalę europejską w tamtych latach. Równocześnie pełniła funkcje polityczne, m.in. v-ice marszałka sejmu co otwierało drzwi i ułatwiało podjęcie decyzji. Budynki zaprojektowane zostały w bardzo małym zagęszczeniu z przewagą zieleni i akwenów do rekreacji. Na osiedlu kręcono filmy, oprowadzano zagraniczne delegacje i wycieczki. Zastosowane rozwiązania przedstawiano jako wzór dla innych architektów, z założenia mieszkania miały dojrzewać razem z mieszkańcami dzięki zastosowanych segmentowym konstrukcjom ścian działowych. W większości sukcesorami mieszkań była warszawska inteligencja i przedstawiciele władzy. Zabudowa wysoka zaplanowana została jako etap przejściowy dla młodej rodziny. W większości przypadków plany pozostały na papierze, a w małych mieszkaniach do dnia dzisiejszego mieszkańcy starzeją się razem z budynkami, które miały być tylko przystankiem do lepszych większych mieszkań. Tym niemniej budynki posadowione są na bardzo dużej przestrzeni, na 25 ha powierzchni posadowionych jest tylko 70 budynków co daje średnio 3 budynki na 1 ha terenu. Co było komfortem w tamtych latach stało się zmorą dzisiejszej rzeczywistości. Wysokie opłaty za użytkowanie wieczyste i duże powierzchnie do sprzątania windują koszty znacznie wpływają na wysokość opłat za lokale. Dodatkowo nie planowano dużych pawilonów handlowo-usługowych stąd znikome obecnie dodatkowe przychody z najmu. Mimo wszystko otoczenie jest atutem i nie brakuje nabywców na oferowane do sprzedaży mieszkania.
Osiedle podzielone zostało na dwie enklawy zabudowy niskiej, łącznie 40 budynków i trzy enklawy zabudowy wysokiej, 26 budynków XI kondygnacyjnych. Łączna powierzchnia użytkowa ponad 173 tys. m2 . Plan miejscowy z roku 2002, na całe Osiedle nałożył kaganiec niezmienności. Musimy utrzymywać nie mniej niż 50% terenów zielonych a wszystkie budynki od zewnątrz mają zachować elewacje z koncepcji architektonicznych. Nie wolno też dokonywać nowych naniesień i nowej zabudowy. Z tytułu ograniczeń wynikających z planu miejscowego od roku 2007 Spółdzielnia jest w sporze sądowym z M. St. Warszawa o odszkodowanie przekraczające według szacunków biegłych ponad 20 mln. zł. Do dnia dzisiejszego nie ma żadnego prawomocnego wyroku w tych sprawach.
Podział osiedla na nieruchomości
NIERUCHOMOŚĆ I
budynki:
Sady Żoliborskie 3, 5, 7, 7a, 9, 11, 11a, 13, 15, 15a, 17
Krasińskiego 26, 28, 28a, 30, 32, 34, 34a
Broniewskiego 14, 16, 16a
Braci Załuskich 2, 4, 6
NIERUCHOMOŚĆ II
budynki:
Popiełuszki 17, 17a, 17b, 17c
NIERUCHOMOŚĆ III
budynki:
Broniewskiego 20, 22, 22a, 24, 24a, 26
Braci Załuskich 3, 3a
NIERUCHOMOŚĆ IV
budynki:
Gojawiczyńskiej 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15
Tołwińskiego 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18
NIERUCHOMOŚĆ V
budynki:
Włościańska 2, 4, 4a, 6, 6b, 8, 10, 10a, 10b, 14, 14a, 18a
NIERUCHOMOŚĆ VI
budynki:
Włościańska 16, 18
NIERUCHOMOŚĆ X
budynek:
Gojawiczyńskiej 17